Ze duwt kuiltjes in het zand. De korrels plakken aan haar voeten, vormen een ring om haar enkels. Bij elke pas spant ze haar beenspieren op. Ze buigt lichtjes voorover om meer kracht te kunnen zetten. De wind staat pal op kop, speelt met haar haar. Ze bereikt de top. Hijgt lichtjes. Dit is de…

Als genre werd de satire door de oude Romeinen ontwikkeld, vormgegeven en benoemd. Lucilius, Horatius en Juvenalis bakenden het af als een in hexameters geschreven gedicht over een aantal welbepaalde onderwerpen. Varro hield zich aan de oorspronkelijke betekenis van de term saturae (een met allerlei vruchten gevulde schotel, een mengelmoes) en lag aan de basis…

Nagorno-Karabach Paul Koeck noemt men een geëngageerd auteur Omdat hij pertinente mistoestanden aankaart Die vlekken vormen op onze Vlaamse welvaart Een sneer naar uitbuiter, onderdrukker en fraudeur In wezen is zijn engagement een strijd Van de eenzaat in conflict met het collectief Die halsstarrig zijn eigenzinnig parcours rijdt En dat lijkt helaas idealistisch en naïef…

Het begin van de jaren negentig van vorige eeuw wordt gekenmerkt door een reeks gebeurtenissen die de Belgische samenleving wezenlijk beïnvloeden: het Vlaams Blok scoort hoog op Zwarte Zondag, Guy Verhofstadt trekt in zijn liberale partij een vernieuwingsbeweging op gang, in Libanon worden westerse gijzelaars door Hezbollah jarenlang vastgehouden, AIDS leidt tot een trage, maar…

Er is veel rumoer rond ‘Godvergeten’ op tv. Terecht. De man in de straat vraagt zich af: hoe is het mogelijk dat dit alles stilzwijgend onder de mat werd geveegd? Hoe kon het leed van zoveel onschuldige kinderen verzwegen worden en meneer pastoor nog altijd ‘meneer’ blijven? Het is de eerste keer niet dat dergelijke…

Drinken is zich spiegelen aan de maatschappij. Drinken om plezier te maken. Drinken om stoer te doen. Drinken om te kunnen opscheppen. Drinken om niet buitengesloten te worden. Drinken om te vergeten. Drinken om indruk te maken. Drinken om vrouwen te versieren. Drinken om zich goed te voelen. Drinken om de eenzaamheid te verdrijven. Drinken…

Zijn dat geen grijze wolken die zich samentrekken Boven het hoofd van de geplaagde dichter met ezelsoren Die met overslaande stem aan al wie het wil horen Zegt dat hij op het punt staat te verrekken Met steigerend ongeloof zijn broek tot kuise hoogtes trekt Een gezicht etalerend van hoe is dit mij nu weer…

Het heeft zowat anderhalf jaar geduurd, maar toen was eindelijk mijn eerste plankenkind een feit: ‘Meneer Lennon’ is een toneelstuk aan John Lennon gewijd. Het is het verhaal van een man die door miljoenen op handen werd gedragen als zanger, als liedjesschrijver, als vredesdrager, als charismatische persoonlijkheid, maar evenzeer werd verguisd vanwege zijn wispelturig karakter,…

En waarom niet, dacht Bogaert, toen hij de deur van café ‘Het hoekske’ openstootte. Hij was een half uur te vroeg voor zijn afspraak en kon even goed een koffie drinken vooraleer hij op sollicitatiegesprek trok. Het café bevond zich op de hoek van twee convergerende straten en kon ook ‘De Boeg’ heten.
Aan de lange…

Stuur me De Vos 30
Stemmen Recensies en commentaar Reacties: Jouw DE VOS is zéér aangenaam om te consumeren. José Vandenbroucke Echt mooi werk! Karel Sergen Mooi van vormgeving en inhoud! Héél opvallend vind ik de omkadering van de brief aan Paul Koeck, zo passend in het thema. Ina Stabergh Het is echt weer een…

Lachen met ‘humaniteit’ in Dostojewski’s Rusland Ivan Ilyich Pralinsky is staatsraad in het tsaristische Rusland van midden de 19de eeuw. Het land is in feite een klassenmaatschappij met een grote kloof tussen de intelligentia en de bevolking. Pralinsky is bezeten van de nieuwe ideeën in verband met ‘humaniteit’ in het ‘liberale Rusland’. Hij wil de…

De Vos heeft zijn ding kunnen doen. Zich tussen vriendschap en liefde bewegen, zijn diepste zelf ontdekken. Een ballonnetje oplaten, een hengel uitgooien, zijn ronde doen. Wringen en wrijven, pamperen en prijzen, maar ook: ontvangen en knijpen, zichzelf opzij zetten en mee deinen.
De Vos is een eenzaat en een groepsspeler. Hij weet van wanten maar…