UNISONO
Als de zon voorzichtig door de wolken breekt
De plassen beginnen op te drogen
Oudoom de deur weer uit mag komen
Een sprankel hoop de kop opsteekt
Als de klaproos een Iepers rood tapijt uitrolt
De klaroenen duizend namen eer betuigen
We de laatste soldaat het hoofd zien buigen
De hoop in wanhoop wordt gestold
Roept het voetvolk unisono tot bezinning op
Willen bataljons huismussen met gebarsten hart
Opmarcheren naar de bunkers van de macht
Waar de goegemeente al zo lang op heeft gewacht
Wordt bij deze met vereende krachten opgestart
De waanzin door wokese woede afgestopt
Foto: © Mathias Reding
