Raymond Carver wordt algemeen beschouwd als de Amerikaanse schrijver die het korte verhaal een nieuw élan gegeven heeft. In de literaire wereld is hij het icoon van de beknopte vertelling. Zijn verhalen beslagen slechts enkele bladzijden, een enkele keer nauwelijks twee. Zijn personages zijn gewone mensen uit de middenklasse die op een crisismoment in hun huwelijk zijn beland of met een heikele situatie worden geconfronteerd, mensen met een soms vreemde kijk op zaken. Het leven is een boeltje en iedereen moddert maar wat aan. Romantiek is schaars en als ze aanwezig is, ademt ze melancholie. De eenzaamheid van het individu staat centraal. Je leeft in een gemeenschap, je zit in een relatie, maar toch voel je je alleen. Precies die melancholie is Carvers sterke punt en de humor die alomtegenwoordig is draagt daar enkel toe bij.
De verhalen vormen haast nooit een mooi afgerond geheel en eindigen in het luchtledige, zodat de lezer in opperste verwarring achterblijft. De titel is vaak een zin uit het verhaal en concretiseert de verwarring.
Een typisch voorbeeld is ‘Bent u dokter?’. Een man verwacht een telefoontje van zijn uitwerkende vrouw en wordt gecontacteerd door een onbekende dame die zich blijkbaar van nummer heeft vergist. Ze dringt aan op een nadere kennismaking omdat hij zo sympathiek overkomt en bij het derde gesprek dezelfde avond geeft hij schoorvoetend toe. Tijdens de korte ontmoeting omhelzen ze elkaar en lijkt een romance in de maak waarop de man weer vertrekt. De titel verwijst naar een vraag die de vrouw terloops heeft gesteld.
Negen van zijn beste verhalen werden door Robert Altman in 1993 verfilmd en zijn samengebracht in de bundel met dezelfde titel ‘Short Cuts’.
Ik las zijn debuut ‘Will you please be quiet, please?’ in het Engels en veel problemen schepte dat niet want Carver schrijft een vrij eenvoudig (Amerikaans) Engels zonder al te veel franjes. Je moet wel vertrouwd zijn met Amerikaanse toestanden om tot in de details te kunnen genieten, maar met het internet binnen handbereik ben je in een handomdraai mee. Zo leerde ik bijvoorbeeld heel wat bij over Amerikaanse schoenen, verhuisbedrijven, klassieke citaatboeken, eetgewoontes.
Carver rookte en dronk zich te pletter en stierf in 1988 op amper vijftigjarige leeftijd aan longkanker. Hij liet een interessant maar beperkt oeuvre na dat eenieder die de literatuur genegen is tot zich behoort te nemen. Buiten zijn korte verhalen was hij ook als dichter actief.
Will you be quiet, please?, Vintage Classics, 2009
Short Cuts, Prometheus, 1994
