Hoeveel keer kan je een verhaal herschrijven vooraleer het in de juiste plooi valt? Er is steeds een begin dat het einde in zich draagt, de overtuiging dat je enthousiasme deze keer zal uitmonden in de triomf van een afgerond project.
Daarom vond hij het symbolisch dat ze onder de triomfboog van het Jubelpark door wandelden, die monumentale zelfverheerlijking van de tweede Belgische koning die nog snel zijn plaats in de geschiedenis wou veiligstellen voor het geval zijn nazaten hem niet welgevallig waren. Op het caféterras van 53 onder de majestueuze arcades stond een reuzenscherm opgesteld waarop afgetrainde Braziliaanse voetballers, de een al enthousiaster dan de ander, hun volkslied meezongen. De tafeltjes waren maar matig bezet en op een paar in geel en groen uitgedoste Latino’s na die reeds luidruchtig de komende triomf vierden, voelde niemand zich geroepen om deze vroegzomerse dag in de schaduw van de arcades af te sluiten.
Rechts voor hen strekte zich een grasperk uit waarop hoofdzakelijk jongeren zich in de avondzon hadden neergevlijd. De zuiderse temperaturen zetten aan tot geanimeerde gesprekken en dartel gestoei. Geen sjofel geklede studenten lurkend aan een fles wijn, maar modieus geklede jonge mensen die zonet met vrolijk hart uit de schaduw van de gebouwen van de Europese wijk waren getreden.
Er maakte zich een gevoel van hen meester om even uit zichzelf te treden en deel uit te maken van die juveniele sfeer. Ze ging languit in het malse gras liggen en nodigde hem uit om haar voorbeeld te volgen. Het maakte herinneringen in hem los van een vorige versie waarin gras, bosgrond en het zand van de kust het decor hadden gevormd van een passionele lovestory.
