Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Kom eens naar mijn garagebox

Het was in de tijd toenzomers nog echte zomersen winters nog echtewinters waren. Ik had pasmijn werkende levenopgepakt en voelde megoed in mijn vel. Dicht bijhuis les geven tussenmensen die mij nietvolslagen onbekend waren,in een aangenameomgeving en met hetenthousiasme van een jongeman in volle onderwijsontwikkeling zinde me wel. Er vond een of ander evenement op…

Read More

Een zomers, maar tevens ongemakkelijk gevoel

Halfoktoberweekend. Zondagmorgen. Na een mistige start breekt de zon schoorvoetend door het grijze wolkendek en verspreidt uiteindelijk een behaaglijke warmte over het land. Mens en dier verheugt zich over dit onverwachte toetje na een al bij al toch matige Belgische zomer. Extra treinen worden ingezet in de nazomerse rush naar de kust waar de zelfstandige…

Read More

Een smartelijk verlies

Elk jaar opnieuw worden we ermee geconfronteerd: wakker worden de dag dat de kalender je geboortedag aangeeft. Menigeen kijkt ernaar uit, zit boordevol plannen hoe die speciale dag in te vullen. Men wordt een vat vol ongeduld, snakkend naar het moment om die opgespaarde energie te kunnen botvieren en te genieten van 24 uur feestgedruis…

Read More

Een woordje over creativiteit

Creativiteit is des mensen. Alleen daarom ben ik graag mens. Waar creativiteit de mens persoonlijk brengt is een groot mysterie. De uitkomst weet hij pas het moment van zijn dood. En de achterblijvers zullen oordelen. Ik lees 'De ontdekking van de hemel’, een pil van 900 bladzijden, en ik denk: Harry Mulisch was een bijzonder…

Read More

Het Mulischke in mij

Schrijvertje spelen is plezant. Of ik het doe volgens de regels valt te betwijfelen, wanteen originele aanpak is mij niet eigen. Anders bij Harry Mulisch zaliger. Hij beschikteover een ruime werkkamer. Daarin stonden een aantal tafels op respectabele afstandvan elkaar. Op de eerste tafel lag bijvoorbeeld het manuscript voor een roman. Op eentweede lagen de…

Read More

De Veluxeend

Vroeger heette het simpelweg een dakraam. Vandaag staat het alom bekend als een Velux. Je kan het in verschillende standen plaatsen, het helemaal kantelen om te poetsen en er allerlei nuttige gordijnen op monteren als een verduisteringsgordijn, een zonnescherm of een hor. Handig. Door de Velux in mijn slaapkamer heb ik zicht op de tuin…

Read More

Zelfbevrediging

  U kent wel dat romantische beeld van de sjofele schrijver op een koude zolderkamer, die voorovergebogen aan een tafel zijn diepste zielenroerselen aan het papier toevertrouwt. Een leven in armoede, de fles binnen handbereik. Haal u de beroemde prent van Multatuli voor ogen en bewonder de heroïsche strijd van het genie.  De schrijvers van vandaag…

Read More

Buiten de lijntjes

Indertijd, toen het internet nog in Amerikaanse luiers lag en ik op een elektrische schrijfmachine literatuur bedreef, verzorgde ik een column in mijn literaire eenmansschrift 'De Vos' die ik 'De geschiedenis van de menselijke soort' had genoemd. Daarin nam ik de kleine, maar vaak ook irritante kantjes van mijn medemens op de korrel. Met een…

Read More

Uitverkoren

Ken je dat gevoel van 'uitgekozen' te worden? Nee, waarschijnlijk niet. Het zijn slechts enkelingen die een stem horen opklinken die hen aanmaant om hun leven in een welbepaalde richting te stuwen. Ze zijn uitverkoren, voorgangers van de mensheid. Je hoort het verhaal bij mannen die priester zijn geworden of vrouwen die tot de bruidsschaar…

Read More

Verrassingen

Op sommige dagen word ik mij er akelig van bewust dat niemand aan veroudering ontsnapt. Het is heus niet dat de trap naar de slaapkamer plots de allure van de Muur van Geraardsbergen krijgt of ik de aankoop van een rollator overweeg, maar gewoon een ongemakkelijke vorm van realiteitszin. Leidt dit tot paniek of spoort…

Read More

Blijft de kalmte overeind?

Ik ben een rustig en bedachtzaam man. Zelden zal je me betrappen op een overhaaste beslissing of in een opwelling zien handelen. Kalmte is mijn handelsmerk en zelfs tegenslagen zullen mij niet uit evenwicht brengen, maar me veeleer sterker maken. Hoewel een mens ten allen tijde met twee woorden moet spreken en nooit immuun is…

Read More

Het creatieve proces

De zon sijpelt binnen langs de spleet die ik onder het verduisteringsgordijn heb gelaten. Ze kietelt mijn gezicht en aangenaam verbaasd open ik mijn ogen. Nog met enige moeite want het zandmannetje heeft gisterenavond meer dan zijn best gedaan. Ik zie dat Laura de muze heeft meegebracht die me al talloze keren heeft bijgestaan in…

Read More